Leikarar úr Grandavegi 7 eftir Vigdísi Grímsdóttur syngja í hljóðdæminu

Pétur Grétarsson útsetti fyrir leikverkið sem var sýnt í Þjóðleikhúsinu.

Þei, þei og ró, ró.

Brátt mun birtan dofna,

barnið á að sofna.

Þei, þei og ró, ró.

Barnið á að blunda í ró.

Þei, þei og ró, ró.

Blessað litla lífið,

laust við jarðarkífið.

Þei, þei og ró, ró.

Blunda elsku barnið í ró.

Sveitin glaða gegnum þig 

heilsa ég feðra foldu minni!

Fjörður sem í kjöltu þinni

fyrstu gullum gladdir mig.

Sem ég ei á æfi stig

alveg týndi nokkru sinni. 

Á Hólum.– Karlakórslag frá 23. maí 1932. Prentað í 88 Kórlög 1945, samið samkvæmt beiðni í tilefni af 50 ára afmælishátíð Hólaskóla, sem fór fram þar á staðnum 25. júní sama ár og sungin þar í fyrsta skipti af karlakórnum Geysi á Akureyri.

Á Hólum klukkurnar hringja

mót hækkandi júní sól

og djáknar dillandi syngja,

svo dunar á hverjum hól.

Allt er á ferð og iði,

af andans og hjartans friði

og horfir á Hólastól.

Frá guði kemur sú gáfa,

sem gleður þig norðursjót.

Hún kom ei frá kúríu og páfa. 

Hún er kvistur af frjálsri rót.

Sitt fólk vill nú biskup blessa,

nú byrjar hans fyrsta messa.

Með sigur og siðabót. 

Nú kallar kvöldsins bjalla

til hvíldar alla drótt.

Og skuggleit fer að falla

á fold hin blíða nótt.

Hún mýkir, huggar, hvílir,

með helgum vængjum skýlir,

blund á brár oss rótt,

ó, blíða, blíða nótt. 

Syngið, strengir, svellið, titrið,

syngið lengi, hljómið snjallt!

Blóm á engi, brosið , glitrið,

blómsveig tengið lífið alt!

Kystu, sól,

hríslu á hól,

hlæið, fjólur yndisbláar!

Hulda smá,

björt á brá

barnsins þrá eg vek þér hjá,-

opna grábergs hallir háar!

Hlustið til,

hér eg vil

hefja fjölbreytt strengjaspil!

Undir tekur enginn,

einn ég hræri strenginn!